05.09.2016 Кешегә бер нисек тә ярап булмай

Бик эҫе көндәрҙең береһендә атай кеше улы һәм ишәге менән ҡаланың туҙанлы урамы буйлап китеп бара. Үҙе ишәккә атланған, ә улы дилбегәне тотҡан.
– Меҫкен бала, – ти үтеп барыусы, – бәләкәй генә аяҡтары хайуан артынан саҡ өлгөрә. Нисек оялмайынса, баланың ныҡ арығанын күрә тороп, ултырып бараһың?..
Атаһы был кешенең һүҙҙәрен йөрәгенә шул тиклем яҡын ала. Мөйөшкә боролғас та ишәк өҫтөнән төшә лә, улын ултырта. Күп тә үтмәй, уларға икенсе кеше осрай. Ул көслө тауыш менән:
– Оят түгелме һиңә! Солтан һымаҡ ишәк өҫтөндә ултыраһың, ҡарт атайың һеҙҙең арттан йүгерә, – ти.
Малай ҙа был һүҙҙәрҙән төшөнкөлөккә бирелә һәм атаһына үҙенең артына ултырырға ҡуша.
– Кешеләр, ҡарағыҙсы! – тип ҡысҡыра бер ҡатын. – Меҫкен хайуанды шулай итеп яфалағанды, ошондай ҙа ҡаты бәғерлелекте күргәнегеҙ бармы? Бахыр малҡайҙың ҡабырғалары беленеп тора, ә был ике эшлекһеҙ уның өҫтөндә диванда ултырған һымаҡ йәйелгән…
Аталы-уллы бер һүҙ ҙә өндәшмәйенсә, ишәк өҫтөнән төшә. Бер-ике аҙым да атламайҙар, уларға ҡарап, бер ир:
– Ниңә ишәгегеҙ бер нәмә лә эшләмәй, бер ниндәй ҙә файҙа килтермәй? Хатта икегеҙҙең береһен арҡаһына атландырмаған? – тип көлә.
Атай кеше ишәктең алдына күп итеп һоло ҡуя ла, улының иңбашына ҡулын һалып:
– Нимә генә эшләһәк тә, барыбер кемдер берәү беҙҙең менән ҡәнәғәт булмаясаҡ. Шуның өсөн үҙебеҙгә нисек яйлы икәнен үҙебеҙ хәл итергә тейешбеҙ, – ти.

Рәмилә ТАЙСЫНОВА тәржемәһе.