20.06.2016 Рәми ҒАРИПОВ Фекерҙәр һәм афоризмдар (17.06.2016)

Тәнҡитләнмәҫ бер кем дә юҡ.
(“Көндәлектәр”. 10. XII. 1963).

* * *
Тәнҡитсе, яҙыусы кеүек үк, ижад итергә тейеш. Ижади тәнҡит кенә яҙыусыға үҙ-үҙен табырға, уның үҫеүенә булышлыҡ итә ала һәм уҡыу­сы алдында яҙыусының тотҡан урынын аңларға ярҙам итә. Тәнҡитсе яҙыусының үҙенсәлеген һәм уның шул үҙенсәлеккә нисек ирешеүен күрә белергә, башҡаларға асып бирергә тейеш.
(“Көндәлектәр”. 2. XI. 1953).

* * *
Тәржемә – иң яҡшы шиғри культура, тел һәм оҫталыҡ мәктәбе ул.

* * *
Тәржемә итеү ҡайһы берҙә үҙенсәлекле шиғыр яҙыуға ҡарағанда ла ауырыраҡ.
(“Көндәлектәр”. 13. IV. 1954).

* * *
Тәржемә – май юҡта маргарин.
(“Көндәлектәр”. 6. IV. 1955).

* * *
Тәржемә – тел өйрәнеү өсөн иң яҡшыһы.
(“Көндәлектәр”. 27. II. 1957).

* * *
Тәржемә һине иң ҙур яҙыусылар­ҙың фекере, оҫталығы һәм теле менән байыта, тәртипкә өйрәтә.
(“Көндәлектәр”. 24. IV. 1953).

* * *
Уй-хыял, шиғри хис менән йәшәү – үҙе бер бәхет.
(Хаттан. 1977, ғинуар).

* * *
Уҡый белһәң, тормош – ҙур мәктәп, белмәһәң, ул һине баҫырға ла мөмкин.
(“Көндәлектәр”. 13. VII. 1959).

* * *
Уҡытыусы –
Ниндәй гүзәл исем!
Кеше итеп
Һине әҙерләй.
Тормоштоң ул
Көрәшсеһе итә,
Кескенәнән
Һөйә, ҡәҙерләй!
(“Уҡытыусыма”).

* * *
Уҡыусы яҙыусының яҙғанын бер тынала уҡыһын өсөн яҙыусы бөтә ғүмерен бирә. Бер сәғәттә уҡып сыҡһын өсөн, бәлки, бер йыл ултырырға кәрәктер.

* * *
Урал күкрәгендә йөрәк кеүек
Башҡортостан – тыуған илкәйем.
Шул йөрәктең ҡан тамыры булып
Күкһелләнә Ағиҙелкәйем.
(“Урал йөрәге”).

* * *
Уралҡайым, Уралҡайым,
Тыуған Уралҡай!
Быуаттарҙан быуаттарға
Осоп барғандай!..
(“Сыңрау торна”).

* * *
Уттың ялы-ҡойроғо юҡ,
Һыуҙың да юҡ таяуы.
(“Уттың ялы-ҡойроғо юҡ...”).

* * *
Үҙ баһаһын белмәгәндәр
Баһалы – күпкә.
Үҙен күтәрмәҫте генә
Күтәрәм күккә!
(“Аҡылға ултырыу”).