27.05.2016 “Шағирлыҡ ул – ялҡын аша атлау”

* * *
Баҡсалағы гөлдәр
Ҡурылдылар елдән.
Буш ҡалдылар моңһоу яландар.
Татлы һутын йыя,
Ҡыш етеүен тоя
Һин ултыртып киткән баландар.

Өмөттәрҙе өҙмәй,
Күҙҙәрем юл күҙләй,
Көтәм әле, көтәм кис, иртә.
Һөйөү – ғазап бит ул,
Һөйөү – яза бит ул,
Йәнгенәңде һығып илертһә.

Ватылмаһын өмөт,
Һыҙланмаһын күңел,
Яңғыҙлыҡтан мине кем әйҙәр?
Яҙмыштарҙы уйып,
Балан ҡағы ҡойҙом –
Һағыш әселәрен кем тәмләр?

* * *
Ҡара шәлле офоҡтарға баҡтым,
Күҙен йомдо йондоҙ йәшкәҙәп.
Таң һарыһы төштө үләндәргә,
Көмөш ысыҡ янды иртәлә.

Һүҙһеҙ генә уҙҙы баш осомдан
Аҡ болоттар, ялын тағатып.
Зәңгәр һуҡмаҡтарҙа моң уянды,
Күтәрелде томан ҡанаты.

Баҫыуҙарҙа алтын тулҡын
уйнай,
Ҡомас төҫөн алған ергенәм.
Бар тәбиғәт йөклө орлоҡ
төйнәй,
Бәрәкәтле булһын түлгенәң.

Был донъяға илаһи наҙ өҫтәп,
Шиғри селтәр килде ябаһым.
Һемереп эскәс ҡара тупраҡтың
Арыш еҫкәп һоҫҡан һауаһын.

Алыҫ ҡалған

Бесәндәре үҫкән, буйы иңгә
еткән,
Ҡалынайған күрән төптәре.
Ҡырын ятып атай салғы йөҙө
тапай,
Осҡон сәсә түшлек өҫтәре.

Таң ысығы менән сапҡан
бесәндәре
Еңел ята ине бакуйға.
Ҡырын ятып ҡына салғы йөҙө
тапар
Атаҡайым хәҙер тик уйҙа.

Тән арыуын тыйып айран эсеп,
Йәшәүҙәрем булған тик
бер саҡ.
Ҡайтарырға ине үткән
ғүмерҙәрҙе,
Алыҫ ҡалған инде әлмисаҡ.

* * *
Шағирлыҡ ул – ялҡын аша
атлау,
Дөрөҫлөктө генә яратыу.
Дошманыңдың ҡарашынан
Күңелеңде телеп, ҡанатыу.

Шағирҙарҙың һүҙе алдан
йөрөй,
Башҡасараҡ тибә йөрәге.
Һөйә икән, йәнен биреп һөйә,
Матурыраҡ әйтер теләге.

Шағир булыу – үҙ-үҙеңде үртәү
Хаҡһыҙлыҡтар сәнскән ҡаяуҙан.
Тик юғары һаман шағир күңеле
Нахаҡ һүҙҙән, бармаҡ янауҙан.

Хозурлыҡты ғына яҙһа ла ул,
Халҡым, тиеп йөрәге ярыла.
Шағир йыры мәңге йәшәһә лә,
Үлгәс кенә үҙе таныла.

Нәзирә ИШҠОЛОВА.