10.05.2011 Олатайым – беҙҙең оло ғорурлығыбыҙ
Олатайым Мәлик Ғәзиз улы Хәкимов 1929 йылдың 13 июлендә Әлшәй районының Иҙрис ауылында крәҫтиән ғаиләһендә икенсе бала булып донъяға килә. 1941 йылда ун бала атаһы – Ғәзиз Хәким улы фронтҡа китә. Бөтә донъя мәшәҡәттәре Мәликкә йөкмәтелә, үҫмер әсәһенең уң ҡулы була. Бәләкәйҙән колхозда эшләй башлай, сана һөйрәп, әсәһе менән Бәләбәй районының Знаменка ауылына картуфты игенгә алмаштырып ҡайталар. Ун ике йәшенән тылда хеҙмәт итә: ат егеп, тракторға яғыулыҡ ташый. Ниндәй эш тура килһә лә, тырышып эшкә тотонған. Атаһы ла һуғыштан иҫән-һау әйләнеп ҡайта.
Артабан мал ҡараусы, ташсы булып эшләй. Таштан мал һарайҙары, иген һаҡлау өсөн амбарҙар төҙөйҙәр. 1952 йылда өләсәйем – Гөлбикә Әхмәтйән ҡыҙы менән ғаилә ҡоралар. Алты балаға ғүмер биреп, үҙенең тыуған ауылында бөгөнгө көнгә тиклем тигеҙ, һау-сәләмәт ғүмер кисерәләр. Хәҙер инде алты ейәне, ете ейәнсәре, өс бүләһе, дүрт бүләсәре менән һоҡланып, ҡәнәғәт булып йәшәй ҡәҙерлеләрем. Олатайым, оло йәштә булыуына ҡарамаҫтан, тик ултырмай, мал-тыуар, ҡош-ҡорт аҫрап, баҡса эштәре менән булышып көн итә. Хәкимовтар – ауылдың ихтирамлы, хөрмәтле, үрнәкле ғаиләһе. Беҙ олатайыбыҙҙың уңған, тыныс холоҡло, аҡыллы, эшсән булыуы менән ғорурланабыҙ. Улар янына гел дә ашҡынып, һағынып ҡайтабыҙ. Хоҙайҙан һаулыҡ, оҙон ғүмер, бәхетле ҡартлыҡ насип итеүен теләйбеҙ.
Айгөл СӨЛӘЙМӘНОВА,
Өфө ҡалаһының136-сы башҡорт лицейы
уҡыусыһы.