26.04.2019 Ғәйбәт тураһында хикәйәт

Ҡиәмәт көндө берәүҙең ғәмәл дәфтәрен уң ҡулына биргәндәр. Белеүегеҙсә, уң ҡулға бирелгән дәфтәрҙә изге эштәр генә яҙылған була. Был кеше яҙыуҙарҙы ҡарағас, тик изге ғәмәлдәре яҙылыуын ғына күрә. « Эй, Илаһым, был яҙыуҙар бит минеке түгел, сөнки бер ҡасан да изгелек эшләгәнем булманы. Фәрештәләр яңылышҡан булһа кәрәк», – ти.
Шул ваҡытта бер йәшерен тауыш ишетелә.
– Дәфтәр – һинеке. Ҡайһы бер әҙәмдәр һине яманлай, һинең хаҡта ғәйбәт һата ине. Һин иғтибар бирмәнең. Изге ғәмәлдәр шуға һиңә яҙылды, – ти ул.
Ҡиәмәт көнөндә икенсе берәүгә ғәмәлдәре яҙылған китапты һул ҡулына бирәләр. Яҙыуҙы уҡығас, ул намаҙ уҡыуҙары, ураҙа тотоуҙары, хәйер - саҙаҡа биреүҙәре тураһында бер нәмә лә тапмай.
Аллаһы Тәғәләгә аптырап: « Эй, Аллам, донъялыҡта мин намаҙ уҡыным, ураҙаны һәр ваҡыт тотоп килдем. Саҙаҡалар бирҙем. Был дәфтәргә уларҙың ниңә береһе лә теркәлмәгән?» – тип һораны.
– Фәлән- фәлән кеше тураһында һин ғәйбәт һөйләгәйнең, – ти Аллаһы Тәғәлә, – шуға изге ғәмәлдәрең юҡҡа сыҡты, йәғни улар һин ғәйбәт итеп һөйләгән әҙәмгә яҙылды.